Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι ένα από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο. Βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Όρμο του Διρού. Η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου, κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του μέχρι το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Το σπήλαιο, που άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, έχει έκταση 16.700τ.μ. και από το 1949 έχουν εξερευνηθεί περίπου 2.800 υδάτινοι διάδρομοι. Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Ο επισκέπτης θα ακολουθήσει μια υπέροχη λιμναία διαδρομή μήκους 2,5 χιλιομέτρων (περίπου 40′) μέσα από δαιδαλώδεις μυστηριακούς χώρους, στολισμένους με πανύψηλους σταλαγμίτες και σταλακτίτες που το καθρέφτισμά τους στο νερό πολλαπλασιάζει την εντυπωσιακή ομορφιά τους. Η ξενάγηση γίνεται με βάρκα και με τα πόδια καθώς ένα τμήμα του είναι στη στεριά.

Το Δάσος της Στροφυλιάς (42χλμ. περίπου μετά την Πάτρα), αποτελεί μέρος ενός δικτύου από λιμνοθάλασσες, λίμνες, έλη και δάση κατά μήκος των βορειοδυτικών ακτών της Πελοποννήσου που προστατεύεται από τη συνθήκη Ραμσάρ και αξίζει να είναι μία από τις στάσεις του ταξιδιού σας στην Ελλάδα. Οι υπεραιωνόβιες κουκουναριές που ανοίγουν σαν ομπρέλες το φύλλωμά τους σε ύψος δεκάδων μέτρων δημιουργούν ένα φυσικό παράδεισο που καλύπτει μια παραλιακή δασική λωρίδα μήκους 15χλμ. και πλάτους από 0,5 -3,5χλμ., ενώ μπροστά του απλώνεται η εξίσου διάσημη παραλία της Καλογριάς.

Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, ακριβώς δίπλα στη – διάσημη λόγω σχήματος (σχεδόν τέλειο ημικύκλιο) αλλά και γαλαζοπράσινων νερών – παραλία της Βοϊδοκοιλιάς (που οι Sunday Times έχουν συμπεριλάβει στις 20 καλύτερες παραλίες στον κόσμο), αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους υδροβιότοπους των Βαλκανίων και το νοτιότερο μεταναστευτικό σταθμό για τα αποδημητικά πουλιά πριν το εξαντλητικό ταξίδι τους προς την Αφρική . Μπορείτε να νοικιάσετε ποδήλατο για να την εξερευνήσετε μόνοι σας ή να συμμετέχετε στις περιηγήσεις που οργανώνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία για να παρατηρήσετε κάποια από τα 275 είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί.

Στο χωριό Καστριά της Αχαΐας (60χλμ. από την Τρίπολη) βρίσκεται αυτό το σπάνιο δημιούργημα της φύσης. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους, τις μυστηριώδεις στοές και τους παράξενους σταλακτιτικούς σχηματισμούς, το Σπήλαιο των Λιμνών έχει αλλεπάλληλες κλιμακωτές – και μάλιστα σε τρεις ορόφους – λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στον κόσμο. Το χειμώνα μετατρέπεται σε υπόγειο ποταμό με φυσικούς καταρράκτες, ενώ το καλοκαίρι ένα τμήμα ξηραίνεται και αποκαλύπτονται πρωτότυπες δαντελωτές λιθωματικές λεκάνες και φράγματα ύψους μέχρι και 4μ. Το αξιοποιημένο μήκος του είναι 500 μέτρα. Ο επισκέπτης μπαίνει από τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο όροφο, ενώ η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γεφυρούλες.

Το Πολυλίμνιο κοντά στο χωριό Καζάρμα (32χλμ. από την Καλαμάτα) είναι ένας κρυφός παράδεισος από 15 μικρές λίμνες, όπου θα φτάσετε μετά από μια σύντομη διαδρομή 5 λεπτών σ΄ ένα μικρό διαμορφωμένο μονοπάτι με ξύλινα γεφυράκια πνιγμένο στα πλατάνια. Τα μικρά φαράγγια, η πλούσια βλάστηση και οι πανέμορφοι καταρράκτες μετατρέπουν μια μέσης δυσκολίας πεζοπορία 3 χιλιομέτρων σε συναρπαστική εξερεύνηση με δροσερή κατάληξη μια βουτιά στη βαθιά καταπράσινη λίμνη Καδούλα.

Το φαράγγι του Βυρού θεωρείται από τα εντυπωσιακότερα της Ελλάδας και στην αρχαιότητα ήταν η αποκαλούμενη Βασιλική Οδός που συνέδεε την Σπάρτη με την Καρδαμύλη. Έχει μήκος 20χλμ. περίπου, βρίσκεται λίγο έξω από την Καρδαμύλη και περικυκλώνεται από διάφορες σηματοδοτημένες διαδρομές που περνούν όλες από γραφικά χωριά με βυζαντινά εκκλησάκια και πέτρινα κτίσματα. Εξίσου όμορφο και προκλητικό είναι το φαράγγι του Ριντόμου, μήκους 19χλμ., το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από την Καλαμάτα στην αρχή της Μεσσηνιακής Μάνης. Η πρώτη ιστορική αναφορά για αυτό γίνεται από τον Παυσανία (160 μ.Χ.), ενώ προκαλεί δέος με τις πτυχώσεις του πετρώματος, τα ρήγματα και τις κατακόρυφες πλαγιές του.

Η Νέδα, ένα από τα δύο “θnλυκά” ποτάμια της Ελλάδας, αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Μεσσηνία και την Ηλεία και πηγάζει από το όρος Λύκαιο. Σχηματίζει μια διαδρομή 32 χιλιομέτρων και στο μεγαλύτερο μέρος της διασχίζει ένα στενό φαράγγι. Βλάστηση άγρια και πυκνή, μικροί καταρράκτες και τρεις μεγάλο που σχηματίζουν ”κολυμπήθρες” με τιρκουάζ νερά, επιβλητικοί βράχοι και φιδογυρίσματα της διαδρομής καθιστούν την οργανωμένη κατάβαση περισσότερο ασφαλή. Κοντά στις όχθες της Νέδας βρίσκεται η αρχαία Φιγαλεία, ενώ λίγα χιλιόμετρα δυτικά βρίσκεται το Στόμιο, μια μεγάλη σπηλιά απ’ όπου περνούν τα νερά του ποταμού μέχρι να καταλήξουν στον παραπόταμο Πάμισο. Σε μια πλαγιά “κρέμεται” το κατάλευκο εκκλησάκι της Παναγίας και, λίγο πιο πάνω, η εσοχή όπου σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα.

Το πανέμορφο Δάσος της Βασιλικής έχει ωοειδές σχήμα, φιλοξενεί σπάνια είδη δέντρων και θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα δάση της χώρας. Εκτείνεται στο νότιο τμήμα της οροσειράς του Ταΰγετου και καλύπτει 11.000 στρέμματα δασικής έκτασης σε υψόμετρο 1.400μ. Τα αιωνόβια μαυρόπευκα ηλικίας έως και 500 ετών, με διάμετρο κορμών που υπερβαίνει ακόμα και το ένα μέτρο, αποτελούν σημαντικό καταφύγιο για πολλά είδη ζώων, ενώ θεωρούνται πολύτιμα απομεινάρια των πανάρχαιων δέντρων όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, κατά την αρχαιότητα έπαιζαν οι νύμφες. Εμπειρία ζωής η ανάβαση από το δάσος στην κορυφή του Ταΰγετου, με συνοδό πεύκα ύψους 35 μέτρων, στάση στα ορεινά λιβάδια και προσκύνημα στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία στην κορυφή, όπου 19-20 Ιουλίου (παραμονή της γιορτής του Αγίου) Μανιάτες και τουρίστες κατασκηνώνουν από το βράδυ για να αντικρίσουν το μυστηριακό φαινόμενο της πυραμιδικής οπτασίας που δημιουργείται στον ορίζοντα με την ανατολή του ηλίου.

Η Λίμνη Καϊάφα (26χλμ. περίπου νότια του Πύργου) ήταν γνωστή από την αρχαιότητα για τα ιαματικά της λουτρά, ενώ αποτελεί ένα μοναδικό οικοσύστημα κι ένα υπέροχο τοπίο που χωρίζεται από τη θάλασσα με μια στενή λωρίδα γης. Ο ασφάλτινος δρόμος περιφερειακά της λίμνης και τα γραφικά μονοπάτια που φτάνουν μέχρι τις όχθες της προσφέρονται για ποδηλασία και περιπάτους, ενώ υπάρχουν και εγκαταστάσεις για water sports όπως κωπηλασία, καγιάκ και θαλάσσιο σκι. Την ειδυλλιακή εικόνα συμπληρώνουν το πανέμορφο δάσος κουκουναριάς που απλώνεται μεταξύ της λίμνης και της ακτής και η φαρδιά παραλία με τις αμμοθίνες και τα λευκά κρινάκια που φυτρώνουν στην άμμο.